DE MAP....en hoe het verder ging

Mei 2024

Ziedend, was Cor Draijer en terecht. “Wat een slordigheid!” brieste hij.

Wat was er gebeurd? Wij, te weten: wijlen Cor Draijer en ik hadden op verzoek van de Erfgoed Vereniging Heemschut een inventaris gemaakt van panden in Driemond, die in aanmerking konden komen voor de status: Gemeentelijk Monument. Het was een fraaie map geworden met beschrijvingen en foto’s van de gekozen gebouwen. Het betrof de boerderij van H. Roest – Lange Stammerdijk 83-85, De panden van firma de Groot Zandpad 10 en de panden Zandpad 30 – 46. Samen met een verzoek van Heemschut ging deze map in 2013 naar het Stadsdeel Zuidoost.

En toen bleef het stil. Na herhaaldelijke verzoeken van de kant van de Historische Kring Driemond, waar Cor en ik lid van waren, om teruggave van de map, kwam het bericht, dat deze onvindbaar was. Vandaar de woede van Cor.

Vijf jaar lang gebeurde er niets. Toen nam de afdeling Monumenten en Archeologie van de gemeente Amsterdam contact op met de Historische Kring. Hun opdracht was de gebouwen in Driemond te waarderen naar hun cultureel-historische waarde. Iets dergelijks had al plaatsgevonden in diverse wijken van de stad en nu was ons dorp aan de beurt. Er was al een rijksmonument: het pand van bakker Smit, Zandpad 4.

Men deelde de bebouwing in in categorieën van 1 t/m 4. Bij 3 en 4 moet je denken aan de nieuwbouwwijken van het dorp (Maanhof was er nog niet), die vooral als eenheid werden beschreven. Categorieën 1 en 2 kregen meer aandacht. De meeste panden vallen in categorie 2. Het gaat hier om Lange Stammerdijk 17, 65 en 79, het Kerkwijkgebouw, de oudere huizen langs het Sluispad, Zandpad 10, Zandpad 26 – 44, de gehele Burg. Bletzstraat, Provincialeweg 1 en 13 – 15. Ze worden aangeduid als ‘monumentwaardige bouwwerken met nadrukkelijke architectonische verbijzondering en gebouwen met een bijzondere cultuurhistorische betekenis’.

Alleen Provincialeweg 16,  de voormalige portierswoning van de Waterleiding, kreeg categorie 1, wat deze nog meer monumentwaardig maakt.

Met de mensen van MenA maakten Cor en ik een verkennende wandeling door het dorp en kregen op diverse plekken bewoners te spreken, die interessante details wisten te vertellen. Een plan was geboren: MenA wilde graag de verhalen uit het dorp horen, om zo de cultuurhistorische waarde van de bebouwing een extra sociale lading te geven. En zo geschiede. In de herfst van 2018 werden alle Driemonders uitgenodigd naar de Matchzo te komen en hun verhalen over het dorp te delen. Er werden verhalentafels samengesteld. Geboren Driemonders (Geinbruggers) bij elkaar, mensen die er al lang wonen en nieuwe bewoners. Door middel van vragen en antwoorden kwam er een beeld van wat men belangrijk vond. Het werd een drukbezochte avond.

En toen bleef het stil.

Tot eindelijk op 14 april jl. ik bericht van MenA kreeg, dat het verslag gereed was en naar mij toe kwam. Het is een aantrekkelijk verhaal geworden met veel fraaie foto’s, hoewel ik nog wel enige correcties moest aanbrengen.

Ons dorp heeft er weer een mooi document bij!