De oude houten Geinbrug
juni 2025
“Als men met handcamera wandelende iets waarneemt dat men fotografeeren wil, dan moet op hetzelfde oogenblik de opname plaats hebben. Dan moet men met de camera werken als een jager met een geweer, nl. aanleggen en afdrukken.”
(citaat uit een boek over fotografie eind 19e eeuw)
Deze foto is gebruikt voor de voorkant van het groene fotoboek in 2011 uitgegeven door de Historische Kring Driemond
Rond 1900, de tijd dat bijgaande foto gemaakt is, kwamen handzamere en kleinere camera’s in omloop en enthousiaste fotografen trokken erop uit om als ‘beeldjagers’ hun plaatjes te schieten. Misschien is de foto van de oude Geinbrug met een stukje Zandpad ook door zo iemand gemaakt. Bekende mensen als Jacob Olie en Breitner trokken al fotograferend door Amsterdam en omstreken. Ik heb niet kunnen achterhalen wie onze foto heeft gemaakt. Hij is afkomstig uit de beeldbank van de Historische Kring Driemond, grotendeels samengesteld uit de collectie De Wildt.
Laten we deze foto eens nader bekijken:
Door het onderschrift uit de Beeldbank: ´Een blik op de oude houten Geinbrug’ weten we waar we zijn. De Geinbrug bestaat nog steeds, maar heeft in de loop van de tijd allerlei veranderingen ondergaan; van houten naar stenen brug naar compleet verkeersplein. Je ziet dat het wegdek van het Zandpad met een flauwe bocht overgaat in het brugdek. Nu moet je echt afslaan, wil je vanuit het dorp de brug over. Deze situatie ontstond toen eind dertiger jaren de Hoge brug naar Weesp werd gebouwd en er een nieuwe (provinciale) weg kwam. Dat wegdek is niet, zoals nu, geasfalteerd, maar bestaat uit straatstenen. Als je goed kijkt, zijn die nogal rommelig gelegd.
Op de voorgrond staat een jongen geleund tegen en paal en naast hem een kleiner jochie. Vooral van de laatste is de kleding beter te zien: klompen, lange (waarschijnlijk zwarte) kousen, een driekwart, wijde broek, die meestal opgehouden werd met bretels en een hes met daaronder een hemd. Beiden dragen een pet. De gangbare dracht van de gewone man in het begin van de 20e eeuw, weten we van andere foto’s uit die tijd. Ze lijken te staan op een strook aangestampte aarde, die glooiend afloopt naar het water van het Smalweesp. Wel is er nog iets van een lage beschoeiing te zien.
Verderop ligt een zeil-vrachtschip, een klipperaak (?) aan een vlonder. Aan de kant maakt een man een praatje met iemand die aan dek zit. Behalve de paal op de voorgrond, zijn er nog meer te zien. Aan die bij de boot en verderop achter de brug zie je een drietal dwarslatten. Hierop zitten porceleinen isolatoren. Deze dienden om de stroomdraden te isoleren. Het stroomnet was nog bovengronds. Achter het linkerdeel van de brug, waar een figuurtje aan de leuning staat, zie je een paal met bord. Het lijkt wel een vroeg anwb-bord.
Dan komen we bij de gebouwen. Het duidelijkst zichtbaar is de werkplaats van firma de Groot en zie je nog net de onderzijde van het witte woonhuis ernaast. De Groot begon hier in 1911. Daarvoor zaten er de gebr. Moolhuizen, wagenmakers. Naast de werkplaats is nog net het vaartijdenbord van het ‘bootje van half-vier’ te zien, dat dagelijks voer tussen Amsterdam en Loenen a/d Vecht. De hoge bomen, verderop staan voor de snoep- en kruidenierswinkel van mevrouw Verbeek (gesloopt nieuwbouw fietsenmaker Verschaik) en bakkerij Smit.
Je kunt de geschiedenis van je omgeving op verschillende wijzen beleven. Maar in alle rust een oude foto bekijken, beseffen wat er in de alledaagse werkelijkheid veranderd is in aankleding van woonplaats en mensen, kan zeker een inspiratie zijn.
NB: Foto gemaakt door Corinne tijdens de rondwandeling van Driemonddag 2025
